🐭 Jak Wygląda Noga Po Amputacji

Pielęgniarz opisał to, co widział. Życie › Niepełnosprawni na SORze. Pielęgniarz opisał, jak wygląda szpitalna rzeczywistość, gdy pacjent nie widzi, nie ma nogi albo ma autyzm. Niepełnosprawni na SORze. Pielęgniarz opisał, jak wygląda szpitalna rzeczywistość, gdy pacjent nie widzi, nie ma nogi albo ma autyzm. Magdalena Bury-Motyl. Warto jednak zaznaczyć, że przystosowanie do tej zmiany uzależnione jest między innymi od: osobowości, wieku, poziomu aktywności, sprawności, przyczyny przeprowadzenia amputacji, a głównie od wsparcia psychicznego ze strony psychologa i rodziny. Bardzo ważne jest umożliwienie kontaktu z psychologiem zarówno przed jak i po operacji. bardziej zbliżonej do tej sprzed zabiegu amputacji, a w związku z tym umożliwiły mu powrót do życia społecznego i zawodowego. Podsumowanie Wczesne rozpoczęcie usprawniania pacjenta po zabiegu amputacji kończyny dolnej w przebiegu ZSC stanowi kwestię nadrzędną w przygotowywaniu go do zaprotezowania. Postępowanie fizjoterapeutyczne nie Fizjoterapia i ćwiczenia po złamaniu kości pięty. Ponieważ złamania kości piętowej goją się długo, zaleca się fizjoterapię jako leczenie wspomagające proces zrostu kości, a następnie powrót do sprawności. Fizjoterapia po złamaniu kości pięty może być stosowana już w okresie unieruchomienia opatrunkiem gipsowym. Powszechnie spotykany, długość stosowana przy planowanej amputacji, resekcja przebiega na wysokości około od 7 do 12 cm nad szparą stawową stawu kolanowego, zachowano około 35 - 60% długości kości udowej. Kikut średnio wydolnościowy ale dający pełną swobodę przy doborze komponentów protezy i rodzaju, typu leja protezowego. Kluczową rolę w tym zespole odgrywa technik ortopeda. Radzimy skontaktować się z nim jeszcze przed amputacją, jeśli to możliwe. Nasza lista ekspertów może pomóc Ci znaleźć kogoś, kto ma już duże doświadczenie w pracy z osobami po amputacji nogi i w związku z tym jest w stanie udzielić Ci dobrych rad. Chirurg. Proteza modularna podudzia (ostateczna) stosowana jest dla amputacji poniżej stawu kolanowego na poziomie podudzia. Proteza podudzia pełni funkcję podporową, lokomocyjną oraz estetyczną. Nazwa proteza modularna wzięła się z faktu iż budujemy ją z kilku podstawowych modułów takich jak: Po pierwsze większość leków z ludzkiej apteczki nie może być stosowana u zwierząt, po drugie pacjent może wymagać natychmiastowego znieczulenia, a podane leki mogą zaburzyć jego przebieg. ZOBACZ, CO POWINNO ZNALEŹĆ SIĘ W PSIEJ APTECZCE. Kontuzjowanego psa należy jak najszybciej przetransportować do gabinetu weterynaryjnego. Matka dwojga dzieci powiedziała po amputacji: „Zaledwie tydzień po szczepieniu dotknęła mnie zakrzepica żylna w lewej nodze. Wcześniej byłam zdrową osobą i nigdy nie miałam problemów z krążeniem”. 47-letnia Jummai Nache, asystentka medyczna z Minneapolis, straciła obie nogi i lewą rękę po preparacie Pfizera. Zdejmowanie gipsu niic nie boli, więc się nie bój. Zrobią Ci prześwietlenie i będzie wiadomo co dalej. odpowiedział (a) 16.03.2015 o 17:13. Lekarz użyje specjalnej piłki. Nie bój się, możesz poczuć dziwny ucisk podczas przecinania ale nie powinno cię boleć, zamknij oczy i tyle. Po wyjęciu możw boleć cię noga, to normalne. Po zdjęciu gipsu będę mogła normalnie chodzić ? 2012-02-15 10:40:45; Jak wygląda ręka po zdjęciu gipsu? 2017-06-12 14:49:51; Czy po zdjęciu gipsu noga będzie bolała? Błagam o pomoc, 2012-03-06 14:56:21; Zanik mięsni po zdjęciu gipsu 2010-06-22 16:12:18; Jak schodzić po schodach po zdjęciu gipsu? 2013-05-21 11:23:13 Na pierwszy rzut oka wizerunek trójnożnego kota jest niezwykły. Ale faktem jest, że wiele kotów po amputacji prowadzi normalne i szczęśliwe kocie życie. Znalezienie domu dla kota o trzech nogach jest bardzo trudne, dlatego niektóre z nich pozostają w specjalnym ośrodku lub w schronisku. Kiedy więc amputacja jest wskazana i jak n851fI. Amputacja kończyny uznawana jest za rozwiązanie ostateczne i stosowane wyłącznie, gdy zawiodą inne metody leczenia. Chirurgiczne usunięcie kończyny przeprowadzane jest w przypadku, gdy zagrożone jest zdrowie i życie człowieka lub gdy kończyna jest w stanie uniemożliwiającym przywrócenie jej funkcji. Amputację przeprowadza się najczęściej z powodu rozległej martwicy tkanek, poważnego urazu i zakażenia. Dowiedz się, kiedy konieczne jest usunięcie kończyny i na czym to polega. Amputacja polega na chirurgicznym usunięciu części ciała. Termin stosowany jest w odniesieniu do operacji usunięcia kończyn górnych i dolnych. Traktowana jest jako rozwiązanie ostateczne, gdy wszystkie inne metody leczenia okażą się nieskuteczne. Amputacji dokonuje się najczęściej, gdy w kończynie rozwija się ciężka infekcja lub zakażenie, a także, gdy kończyna dotknięta jest poważnym urazem, jest zdeformowana i ogranicza ruch oraz normalne funkcjonowanie człowieka. Amputacji kończyn dokonuje się także przy głębokich odmrożeniach IV stopnia, gdy dochodzi do zaburzenia czucia głębokiego, całkowitej martwicy i ubytku tkanek, a także głębokich zniszczeń dotyczących mięśni i były jednymi z pierwszych zabiegów chirurgicznych w historii. Doniesienia o wykonywaniu amputacji pochodzą już ze starożytności. Wiadomo także, że stosowano już wtedy prymitywne protezy. Przez kilkaset lat amputacje uważane były za jedyną możliwość ratowania człowieka po poważnych urazach kończyn. Obecnie amputacje wykonuje się z wielu powodów (np. w chorobach nowotworowych), ale zawsze jest to rozwiązanie czym polega amputacja kończyn?Amputacja to chirurgiczne usunięcie części lub całości kończyny przebiegające z przecięciem kości i wytworzeniem kikuta. Amputacja jest zabiegiem, który powoduje trwałe kalectwo, dlatego uznawana jest za ostateczność. Usunięcie kończyny wykonywane jest w sposób możliwie oszczędny, by zachować jak największą jej część. O amputacji można mówić, gdy konieczne jest przecięcie kości i pozostawienie kikuta. Natomiast rozdzielenie kości w stawie nazywane jest Elisabeth Revol ma odmrożenia najwyższego stopnia. Grozi jej amputacja!Do amputacji może dojść w wyniki wypadku i doznanego urazu, gdy kończyna jest zmiażdżona lub gdy uraz jest tak rozległy, że konieczne jest usunięcie kończyny, by ratować zdrowie i życie człowieka. Usunięcie kończyny stosuje się także, by zapobiec rozprzestrzenianiu się zakażenia, np. jako powikłania po odmrożeniu, a także w przypadku zaawansowanej cukrzycy i miażdżycy lub jakiejkolwiek innej choroby, która upośledza krążenie krwi. Amputację przeprowadza się także w przypadkach ciężkiego raka kości, gdy nowotwór zajął nerwy i naczynia dokonuje się amputacji kończyn?Amputację kończyn przeprowadza się najczęściej z powodu rozległej martwicy tkanek wywołanej chorobami naczyniowymi: miażdżyca, choroba Burgera, a także z powodu chorób metabolicznych, jak cukrzyca. Amputacji dokonuje się także z powodu rozległych oparzeń, odmrożeń i na skutek infekcji kończyn (zgorzel gazowa). Operacyjne usunięcie kończyny przeprowadza się, gdy jej uszkodzenie uniemożliwia zachowanie lub przywrócenie jej funkcji i PO ODMROŻENIUOdmrożenie to czasowe lub nieodwracalne uszkodzenie tkanek powstałe na skutek działania niskiej temperatury. W czasie działania temperatury poniżej zera stopni Celsjusza dochodzi do zatrzymania przepływu krwi w naczyniach krwionośnych zaopatrujących w krew skórę, tkankę podskórną i mięśnie. Poważne i rozległe odmrożenia prowadzą do całkowitego obumarcia oziębionych części ciała. Może to prowadzić do samoistnej amputacji kończyny lub do zakażenia i nagłego zatrzymania krążenia. W najcięższych przypadkach przeprowadza się chirurgiczną amputację kończyny, by zapobiec rozprzestrzenianiu się zakażenia. Zobacz także Przed i po amputacji kończynZanim dojdzie do usunięcia kończyny, konieczne jest wykonanie badań, które zakwalifikują do operacji. Kwalifikacja obejmuje szczegółowe badania lekarskie (badania laboratoryjne i obrazowe), ocenę stanu fizycznego, czynności układu sercowo-naczyniowego i układu oddechowego, konsultację z anestezjologiem. Lekarz dokonuje także oceny stanu i funkcji zdrowej kończyny, która będzie dodatkowo obciążona po usunięciu tej do tak poważnej operacji obejmuje także ocenę stanu psychicznego chorego, który po amputacji zostanie postawiony w zupełnie nowej sytuacji życiowej. Rozmowy z psychologiem pomagają przygotować chorego na nową rzeczywistość. Specjaliści starają się także przygotować chorego na nowe wyzwania, które czekają na niego po operacji — utrudnienia w poruszaniu się, konieczność zmiany stylu życia, dostosowanie swojego stanu fizycznego do codzienności. Przed samą operacją uzgadnia się także przebieg opieki fizjoterapeutycznej lub konieczność rehabilitacji po usunięciu kończyny. Niektórzy pacjenci będą rehabilitowani po dopasowaniu OPERACJIAmputację przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, czyli pod narkozą lub z wykorzystaniem znieczulenia zewnątrzoponowego, które znieczula wyłącznie dolną połowę ciała. Podczas operacji przecina się skórę, mięśnie oraz kości w granicach dobrego ukrwienia tkanek. Kikut formuje się w taki sposób, by po zagojeniu umożliwiał w miarę komfortowe funkcjonowanie. Jeśli chodzi o amputację nogi, kikut musi być uformowany pod protezę. Na koniec zakłada się szwy i opatrunek. Usunięcie kończyny, szczególnie dolnej, wiąże się z możliwością wystąpienia wielu powikłań. To operacja poważna i mimo zaangażowania zespołu operacyjnego może dojść do zakrzepicy żył głębokich, zakażenia rany pooperacyjnej, krwawienia śród- i pooperacyjnego. Wystąpienie niektórych powikłań może wymagać przeprowadzenia kolejnych operacji. REKONWALESCENCJA PO OPERACJIBezpośrednio po operacji pacjent nie może jeść ani pić, może jedynie delikatnie zwilżać usta wodą. Przebywa w szpitalu na sali pooperacyjnej i otrzymuje pokarm przez kroplówkę, a także leki przeciwbólowe. Przez kilka dni po amputacji kończyny kikut jest opuchnięty, obolały i wrażliwy na dotyk. Należy się z nim obchodzić bardzo delikatnie. Po zdjęciu szwów można rozpocząć hartowanie kikuta, czyli uodpornianie na zmianę temperatur, dotyk i ucisk. W tym celu stosuje się naprzemienne prysznice, głaskanie skóry i bardzo delikatne PO OPERACJIRehabilitacja ruchowa rozpoczyna się już w czasie pobytu po operacji w szpitalu. Spotkania z fizjoterapeutą i sesje rehabilitacyjne należy kontynuować tak długo, jak będzie to konieczne. Jeśli po amputacji zostanie założona proteza, konieczna będzie rehabilitacja obejmująca ponowną naukę sprawnego poruszania się i wykonywania codziennych Postępowanie Pamiętaj! Pamiętaj, na każdym etapie postępowania możesz poprosić o radę dyspozytora medycznego 999. Upewnij się, że można bezpiecznie podejść do poszkodowanego. Jeśli uważasz, że nie jest bezpiecznie – nie podchodź! Wezwij służby ratunkowe i poczekaj. Uważaj na krew! Przez kontakt z nią możesz zarazić się poważnymi chorobami. Jeżeli nie znasz poszkodowanego, bezpieczniej uznać, że może być ich nosicielem: załóż rękawiczki jednorazowe (nitrylowe lub lateksowe – znajdziesz je np. w apteczce samochodowej) możesz użyć worków foliowych, jeśli nie ma w nich otworów, przez które dostanie się krew uważaj, aby krew nie dostała Ci się do oka, nosa lub ust jeśli nie masz możliwości zabezpieczenia się przed kontaktem z krwią, możesz pomóc poszkodowanemu przez podanie opatrunku i wytłumaczenie, co ma zrobić Zatamuj krwawienie poleć poszkodowanemu, aby usiadł na ziemi w czasie gdy będziesz szukać opatrunku lub rękawiczek, poleć mu, aby mocno uciskał ręką miejsce krwawienia opatrunkiem może być gaza jałowa, zwinięty bandaż, części garderoby (np. zwinięte skarpety, koszulka) uważaj na duże chłonne materiały (np. ręcznik), które mogą wchłaniać znaczną ilość krwi, nie tamując krwawienia uciśnij bezpośrednio miejsce krwawienia, używając opatrunku lub ręki jeśli potrafisz, umocuj opatrunek bandażem, nie zmniejszając ucisku na ranę (jeśli nie potrafisz lub nie masz bandaża – pozostań przy ucisku ręcznym) jeśli poszkodowany nadal krwawi, popraw ucisk i dokładaj kolejne warstwy opatrunku nie zwalniaj ucisku jeśli masz możliwość, możesz przyłożyć zimny okład obok opatrunku (bez usuwania opatrunku) odciętą lub oderwaną częścią ciała zajmiesz się później Wezwij zespół ratownictwa medycznego (999 lub 112): powiedz dyspozytorowi, skąd dzwonisz (miasto, adres, opis nietypowego miejsca) oraz że poszkodowany ma krwotok z rany i doszło do amputacji (odcięcia lub oderwania części ciała) nie rozłączaj się z dyspozytorem ustaw telefon w trybie głośnomówiącym pozostań z poszkodowanym do przyjazdu zespołu ratownictwa medycznego nie podawaj poszkodowanemu żadnych leków, nie pozwól jeść ani pić jeżeli pomimo mocnego ucisku i dołożenia warstwy opatrunku, krwawienie nadal jest silne (tzn. wylewa się przez wszystkie warstwy opatrunku uciskowego), użyj opatrunku hemostatycznego lub opaski uciskowej (jeśli są dostępne i wiesz jak je zastosować) Jeśli osoba, która ma krwotok: jest bardzo blada poczuje nagłe osłabienie zacznie przysypiać, dziwnie się zachowywać lub tracić przytomność obleje się potem W oczekiwaniu na przyjazd zespołu ratownictwa medycznego ułóż poszkodowanego na plecach i jeśli nie podejrzewasz urazu kręgosłupa, z uniesionymi nogami poinformuj dyspozytora medycznego o pogorszeniu stanu poszkodowanego rozmawiaj z nim, aby kontrolować jego przytomność kontroluj miejsce krwawienia, nie zmniejszaj ucisku jeśli straci przytomność, przejdź do /hiperłącze do nieprzytomny/ Poszukaj amputowanej (odciętej, oderwanej) części ciała (część kończyny, innej części ciała lub oderwanej skóry) lub poproś kogoś, aby to zrobił nawet jeśli amputowana część ciała jest bardzo zniszczona – postępuj według poniższych wskazówek amputowaną część ciała zabezpiecz opatrunkiem (tak jak ranę, ale nie musisz go mocno dociskać) amputowaną część ciała zabezpieczoną opatrunkiem włóż do szczelnego foliowego worka lub szczelnie zabezpiecz folią jeśli istnieje możliwość, tak zabezpieczoną część ciała, umieść w pojemniku z wodą z lodem (nigdy samym lodem) lub schłodź pakietami schładzającymi ważne, aby amputowana część ciała nie miała bezpośredniego kontaktu z lodem lub pakietami schładzającymi temperatura schładzania powinna wynosić około 4℃ zabezpieczoną amputowaną część ciała przekaż ratownikom po wszystkim dokładnie umyj i zdezynfekuj ręce Ogromne znaczenie dla powodzenia zabiegu – powrotu do sprawności fizycznej i właściwego przygotowania do protezowania – odgrywa opieka medyczna po amputacji. Od jej jakości zależy ogólna kondycja zdrowotna, sposób prowadzenia rehabilitacji i jej skuteczność. Zobacz, jak przebiega pobyt w szpitalu po amputacji i jakie znaczenie ma właściwe postępowanie medyczne. Postępowanie po amputacji kończyny – opieka pooperacyjna i zapobieganie powikłaniom Powikłania po amputacji nie są rzadkością. Trzeba mieć na uwadze, że jest to zabieg ratujący życie. Niezwykle często zdarza się, że amputację przeprowadza się nagle (co ma miejsce np. w następstwie wypadku) lub w sytuacji, gdy kondycja zdrowotna pacjenta jest zła. Ponadto czynniki takie jak cukrzyca, choroba nowotworowa, otyłość czy choroby serca – czyli jedne z głównych wskazań do amputacji – znacząco zwiększają ryzyko wystąpienia powikłań. Niezwykle istotna jest więc opieka nad pacjentem po amputacji. W pierwszych dniach po operacji ogranicza się ona do ogólnego wzmocnienia organizmu i stabilizacji podstawowych parametrów życiowych pacjenta, a także pielęgnacji rany pozabiegowej. Postępowanie po amputacji kończyny opiera się na: zwalczaniu bólu pooperacyjnego oraz bólu fantomowego, głównie środkami farmakologicznymi; redukcji obrzęków; profilaktyce zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej; pielęgnacji rany pooperacyjnej, aby nie dopuścić do zakażenia i zapobiec powstawaniu ropni, przetok i martwicy tkanek, które często powodują konieczność przeprowadzenia amputacji na wyższym poziomie; zapobieganiu zaostrzeniom choroby będącej przyczyną amputacji (np. cukrzycy lub choroby niedokrwiennej serca); zapobieganiu zaburzeniom oddychania; zapobieganiu przykurczom i odleżynom. W opiece pielęgniarskiej po amputacji bardzo duże znaczenie odgrywa nie tylko leczenie farmakologiczne i higiena rany pooperacyjnej, ale również właściwe ułożenie kończyny. Powinna ona znajdować się w takiej pozycji, która umożliwia właściwe krążenie w kikucie. Dzięki temu zapobiega się przykurczom i ułatwia utrzymanie prawidłowej postawy ciała. Po amputacji kończyny bardzo ważne jest również regularne prostowanie kikuta oraz częsta zmiana ułożenia ciała. Postępowanie z kikutem po amputacji Przygotowanie kikuta do protezowania jest jednym z najważniejszych elementów postępowania po amputacji. Składa się z kilku etapów: Pielęgnacja rany operacyjnej i skóry kikuta – początkowo opiera się na higienizacji rany. Później, po wygojeniu się rany, można rozpocząć delikatne mycie kikuta wodą z delikatnym mydłem. Aby zapewnić skórze odpowiedni poziom nawilżenia oraz zapobiec zbliznowaceniu dużego obszaru tkanki wokół rany, zaleca się stosowanie maści przyspieszających gojenie. Działania przeciwobrzękowe, w tym kompresja kikuta i jego formowanie – bandaże i opaski uciskowe stosuje się możliwie jak najwcześniej, czyli gdy nie ma już otwartej rany. W opiece szpitalnej po amputacji wykorzystuje się tylko lekką kompresję, a dopiero potem stopniowo zwiększa siłę ucisku. Hartowanie – podobnie jak formowanie kikuta, także jego hartowanie – czyli zmniejszanie wrażliwości skóry na bodźce – można wprowadzić dopiero po zabliźnieniu się rany. Najczęściej ten etap przygotowania do zaprotezowania odbywa się już po wyjściu ze szpitala. Polega on na lekkim masażu, głaskaniu lub poklepywaniu kikuta. Z powodzeniem stosuje się także metodę hydrotermiczną. Od uformowania kikuta i kondycji skóry zależy komfortowe, a przede wszystkim skuteczne użytkowanie protezy. Nawracające obrzęki czy rany mogą utrudniać, a nawet uniemożliwiać tę czynność. Postępowanie po amputacji kończyny – ćwiczenia W szpitalnym okresie rehabilitacja nie może być zbyt intensywna, aby zbytnio nie obciążać organizmu i nie dopuścić do otwarcia się rany pooperacyjnej. Mimo wszystko ważne jest, aby fizjoterapia po amputacji rozpoczęła się już w pierwszej dobie po operacji. Największe znaczenie dla ogólnej kondycji organizmu i stanu kikuta mają: ćwiczenia oddechowe – ich celem jest zapewnienie odpowiedniej wentylacji płuc; ćwiczenia przeciwzakrzepowe – opierają się na prostym poruszaniu kończyną, aby zwiększyć ruchomość stawów znajdujących się powyżej poziomu amputacji; ćwiczenia izometryczne – polegają na napinaniu grupy mięśni bez poruszania kończyną w stawie i mają na celu wzmocnienie kończyny; pionizacja pacjenta przy łóżku. Dopiero w późniejszym czasie, ale jeszcze przed wyjściem ze szpitala, wprowadza się naukę chodzenia, jeśli amputacja dotyczy kończyn dolnych. Wykorzystuje się do tego sprzęt pomocniczy – balkonik lub kule. Opieka medyczna po amputacji a pielęgnacja zdrowej kończyny Skuteczność rehabilitacji po amputacji i gotowość pacjenta do zaprotezowania zależą od wielu czynników: stanu zdrowia, wieku, sprawności fizycznej przed amputacją, regularności ćwiczeń czy zaangażowania. Nie można jednak dopuścić do sytuacji, w której rehabilitowana jest tylko kończyna objęta amputacją. Wzmocnienie również zdrowej kończyny jest nieodzowne dla sprawnego korzystania z protezy i zachowania właściwej postawy ciała. Postępowanie po amputacji kończyny musi obejmować całe ciało. Warto też pamiętać, że opieka szpitalna po amputacji jest tylko jednym z wielu elementów rehabilitacji. Powrót do sprawności po odjęciu kończyny jest procesem długotrwałym i obejmuje wiele etapów. W niektórych przypadkach może trwać nawet kilkanaście miesięcy. #1 asik Widz Użytkownik 2 postów Napisano 12 październik 2005 - 18:41 Mam 20 lat. Dzis wyszlam ze szpitala po amputacji nogi (wypadek samochodowy) Chetenie poznam i pogadam na GG:4309076 z osobami po amputacji nogi (najchetniej choc niekoniecznie w wieku zblizonym do mojego. 0 Do góry #2 Minutka Napisano 12 październik 2005 - 19:22 Dziwne - a inny niepełnosprawny (nie po amputacji nogi) nie jest wart poznania? 0 Do góry #3 Daga Napisano 12 październik 2005 - 19:33 Dziwne - a inny niepełnosprawny (nie po amputacji nogi) nie jest wart poznania? Minutko, Asikowi na pewno chodzi o wymianę doświadczeń z osobami, które przeżyły to samo, co on(a). Nie wyciągaj pochopnych wniosków. 0 Daga Do góry #4 x Napisano 12 październik 2005 - 19:40 doskonale to rozumiem! ja krotko po wypadku szukalam kontaktu z osobami z dysfunkcją taka jak moja ... asik musi sie zaaklimatyzowac w nowym ciele, w nowej sytuacji ... musi wymienic doswiadczenia, obawy... musi zrozumiec że to nie jest koniec świata a w tym pomoze jej kontakt z innymi amputantkami :-P 0 Do góry #5 Minutka Napisano 12 październik 2005 - 19:46 Ale mogła dodać - .".. i nie tylko po amputacji" bo i innych kulawych warto poznać. 0 Do góry #6 Daga Napisano 12 październik 2005 - 19:55 Ale mogła dodać - .".. i nie tylko po amputacji"Ale ona właśnie szuka kontaktu z ludźmi po amputacji!To tak, jakbym chciała kupić w sklepie gruszki, a zarzuciłabyś mi, że nie dodałam "i jabłka". Jak będę potrzebować jabłek, to kupię jabłka. A jak Asik będzie potrzebować kontaktu w innym celu i z innymi ludźmi, to na pewno go poszuka. Tak jak Ania, rozumiem ją. Asik musi się teraz nagle wiele nauczyć o swojej niepełnosprawności, funkcjonowaniu z nią i o sprawach technicznych. Bo ze mną np. nie pogada sobie o dobieraniu protez. I w ogóle o tym, jak to jest stracić kończynę. 0 Daga Do góry #7 Minutka Napisano 12 październik 2005 - 20:02 :cry: Ale może kiedyś.... kupi i jabłka. Mam nadzieję, że znajdzię tu kogoś z podobnymi problemami. 0 Do góry #8 Daga Napisano 12 październik 2005 - 20:06 :cry: Ale może kiedyś.... kupi i jabłka. Mam nadzieję, że znajdzię tu kogoś z podobnymi jej życzmy. A jak będzie potrzebowała pogadać, to tu bądźmy. Piękne z nas jabłuszka. 0 Daga Do góry #9 Alchemia Napisano 12 październik 2005 - 22:21 Mam 20 lat. Dzis wyszlam ze szpitala po amputacji nogi (wypadek samochodowy) Chetenie poznam i pogadam na GG:4309076 z osobami po amputacji nogi (najchetniej choc niekoniecznie w wieku zblizonym do kuzynki bliska kolezanka ktora ja rowniez znam tez miala amputowana noge (nowotwtor zlosliwy)ma 17 l. Jak chcesz to podam jej nr gg do ciebie 0 Do góry #10 asik asik Widz Użytkownik 2 postów Napisano 13 październik 2005 - 12:51 Jak bys mogla podac ten GG to prosze Added after 2 minutes: Chetnie poznam tez inne osoby niz po amputacji. Chodzilo mi jednak o wymiane doswiadczen. 0 Do góry #11 Alchemia Napisano 13 październik 2005 - 16:54 oki jak Madzia bedzie na gg to jej podam. 0 Do góry #12 Napisano 14 październik 2005 - 10:30 Witam Asik jak masz jakies pytania zapraszam Ja tez jestem po amputacji wiec moge powiedziec ci co i jak z doswiadczenia Pozdrawiam 0 Do góry #13 Adamus1970 Napisano 18 październik 2005 - 20:43 Hmmm :?: :?: :?: DAGA napisała...Asikowi na pewno chodzi o wymianę doświadczeń z osobami, które przeżyły to samo, co on(a)...Myślę że osoby ktore mają/przeżyły podobne schorzenie, przezywają w rozny sposób, tą samą chorobę...Natomiast jeśli chodzi o wymiane doświadczeń - to powiem (napisze) tak - ja sam dowiedzialem sie od innych osob z podobnym schorzeniem (a nie tylko od lekarzy - ktorzy znaja "to" tylko z teorii - sami "tego" nie przezyli na wlasnej skorze) - jak sobie radzic w pewnych sytuacjach i jak zminimalizowac skutki tej chorobny - ktora jest - bo ona jest i bedzie. Pewnych faktow nie mozna zmienic ale mozna sie nauczyc z nimi zyc i... i je minimalizowac. 0 "Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni twego życia! Wracaj do nich, ilekroć w twoim życiu wszystko zaczyna się walić." Phil Bosmans Do góry #14 johan johan Widz Użytkownik 1 postów Napisano 12 listopad 2005 - 19:59 A ja już widziałem podobne posty na różnych forach, wszystkie fałszywe (różne podpisy, identyczne treści, wewnętrzne sprzeczności). I zakładam się o każdą sumę, że jest to kolejna z serii, podobieństwo zbyt duże by był to przypadek. To jakiś idiota owładnięty ciężką obsesją. Ja też jestem devotee, ale tak się nie robi. Jeśli chcesz poznać dziewczynę po amputacji, to daj ogłoszenie wprost (co prawda wątpię, żeby odniosło to skutek, ale to już inna para obuwia sportowego) - nie polecam szukania anonsów, bo a nuż potkniesz się o jakiegoś debila podszywającego się pod jednonogą kobietę :evil: Jeśli tak ma wyglądać zachowanie devotee, to jest mi wstyd i przepraszam. 0 Do góry #15 okularnica Napisano 18 luty 2006 - 20:26 i ja jestem po amputacji kończyny dolnej 0 Do góry Natalia Dyjas-SzatkowskaDzień dobry! Nazywam się Natalia Dyjas-Szatkowska i jestem rodowitą zielonogórzanką. Pracuję w "Gazecie Lubuskiej" od 2016 roku. I choć z wykształcenia jestem filologiem polskim i teatrologiem, to swoją pracę zawodową związałam właśnie z mediami. W obszarze moich działań znajdują się: problemy i sprawy Zielonej Góry, kwestie, które poruszają mieszkańców powiatu zielonogórskiego. Ważne są dla mnie codzienne problemy mieszkańców, sprawy społeczne i kulturalne naszego regionu. Nie jest mi obojętny los zwierzaków i często piszę o nich na naszych łamach. Lubię spotkania z ludźmi i to właśnie nasi Czytelnicy są dla mnie wielką inspiracją. To oni podpowiadają, czym warto się zająć, co ich boli, denerwuje, ale i cieszy. Zawsze lubiłam rozmawiać z ludźmi. Jako osoba, która pracowała z nimi podczas organizacji różnych wydarzeń kulturalnych i festiwali, zrozumiałam, że to właśnie człowiek i jego historia są dla mnie najważniejsze. To więc chyba nie przypadek, że zaczęłam pracę w dziennikarstwie... W wolnych chwilach (jeśli jakaś się znajdzie... :)) nałogowo pochłaniam książki (kryminałom mówię nie, ale mocno kibicuję nowej, polskiej prozie) i z aparatem poznaję nasze piękne województwo lubuskie. Chętnie dzielę się urodą regionu na łamach "Gazety Lubuskiej" i portalu "Nasze Miasto". Nie boję się też pokazywać, co jeszcze mogłoby się tutaj zmienić. I to właśnie przynosi mi największą satysfakcję w pracy. Gdy uda się choć trochę ulepszyć otaczającą nas rzeczywistość. Czy w Twojej okolicy dzieje się coś ważnego? Masz sprawę, która Twoim zdaniem powinna zostać opisana w naszej gazecie? A może masz jakiś kłopot, który należy rozwiązać? Śmiało! Skontaktuj się ze mną, postaram się zająć danym tematem. Kontakt do mnie: @ Telefon: 68 324 88 44 lub: 510 026 978.

jak wygląda noga po amputacji