🤿 12 Godzinny System Pracy Grafik

Posty: 7. Czas pracy portierów. Witam. Od półtora miesiąca jestem zatrudniony jako portier - dozorca. W tym charakterze oprócz mnie jest zatrudnionych jeszcze dwóch pracowników. Pracujemy w systemie 12/24. Po 12 godzinach pracy jest 24 godzinna przerwa i kolejna zmiana. W ten sposób miesięcznie przepracowujemy 240 lub 252 godziny. Wydłużenie okresu rozliczeniowego do 6 albo do 12 miesięcy nie jest jednak dopuszczalne w systemach równoważnego czasu pracy regulowanych w art. 135-138 i art. 143-144 KP (art. 129 § 1 i 2 KP). W systemach równoważnego czasu pracy dopuszczających przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 albo do 24 godzin dopuszczalny okres 6 + 4 =10 /2 =5. zakaz planowania godzin nadliczbowych – prawidłowo sporządzony harmonogram czasu pracy musi zawierać taką ilość godzin do przepracowania przez pracownika, jaka wynika z nominalnego czasu pracy w danym miesiącu. Niedopuszczalne jest zaplanowanie nawet jednej godziny za dużo. Wynika to z samej istoty godzin Prezentowana wersja pliku zawiera formuły wykorzystujące funkcje daty i czasu w celu poprawnego obliczania sumy czasu pracy i nadgodzin. Jest to podstawowa wersja i zawiera dwa arkusze: tygodniowa ewidencja czasu pracy, miesięczna ewidencja czasu pracy. Kliknij i zobacz screeny pliku. Ten rodzaj pracy zmianowej jest stosowany w przedsiębiorstwach, które funkcjonują przez całą dobę, siedem dni w tygodniu, a osoby zatrudnione w tym trybie wymieniają się na stanowisku. Przełożony ustala wcześniej grafik z pracownikiem. Ten model pracy zmianowej dopuszcza wydłużenie czasu pracy do 12 godzin na dobę. Czas pracy radcy prawnego nie jest jednoznaczny z czasem przebywania w zakładzie pracy. Za czas pracy radcy prawnego uważa się także czas poświęcony na pracę poza zakładem pracy. Jeżeli radca prawny jest zatrudniony na 1/2 etatu, jego tygodniowy wymiar czasu pracy wynosi 20 godzin. Zgodnie z definicją pracy w godzinach nadliczbowych zawartą w art. 151 k.p. jest nią praca przekraczająca nie tylko normę dobową 8 godzin, lecz także normę tygodniową, a mianowicie przeciętnie 40 godzin na tydzień. Przeciętną normę ustala się, biorąc pod uwagę obowiązujący pracownika okres rozliczeniowy. Godziny nadliczbowe - przekroczenie dobowej i tygodniowej normy czasu pracy. Zasady ustalania oraz rozliczania godzin nadliczbowych ciągle powodują niejasności interpretacyjne. Nadgodziny powstałe w wyniku przekroczenia dobowej oraz średniotygodniowej normy czasu pracy, powinny być rozliczane zgodnie z przepisami. Z tego powodu 1 dzień urlopu pracownika pracującego w równoważnym systemie czasu pracy może „ściągać” z wymiaru przysługującego mu urlopu różną liczbę godzin. Może się więc okazać, że pracownik, któremu przysługuje wymiar urlopu 20 dni, fizycznie będzie na urlopie np. tylko 16 dni, bo wykorzystywał go w dni w które Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy jest to system nadający się do branż uzależnionych od warunków atmosferycznych. W takiej sytuacji okres rozliczeniowy może zostać przedłużony maksymalnie do 4 miesięcy. Charakterystyka równoważnego czasu pracy. Równoważny system czasu pracy to praca w systemie 12-godzinnym. Wydłużenie dnia Czas pracy i odpoczynki w różnych systemach czasu pracy; Grafik Pracy – Wzór do pobrania (Excel + PDF) – inEwi; 주제와 관련된 이미지 system 12 godzinny grafik; 주제에 대한 기사 평가 system 12 godzinny grafik; Jak przygotować grafik w systemie równoważnego czasu pracy? Czym się charakteryzuje równoważny system Zegar 12-godzinny jest konwencja czas, w którym 24 godziny dnia zostały podzielone na dwa okresy: AM (z łacińska ante meridiem , co przekłada się na „przed południem”) i po południu (od łacińskiego postu meridiem , tłumacząc się „po południu "). [1] [2] Każdy okres składa się z 12 godzin ponumerowanych: 12 (działając j4J5s. Czas pracy przy pilnowaniu mienia lub ochronie osóbDla pracowników zatrudnionych przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób, a także dla pracowników zakładowych straży pożarnych oraz zakładowych służb ratowniczych pracodawca może wprowadzić system czasu pracy, w którym możliwe jest wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin w miesięcznym okresie rozliczeniowym (art. 137 KP). Wprowadzając taki system czasu pracy, pracodawca powinien wziąć pod uwagę rodzaj chronionego obiektu, wyposażenie pracowników w broń palną. W przypadkach ochrony obiektów, w których pojawiają się klienci, np. urzędy, banki, praca w ochronie po 24 godziny na dobę nie jest wskazana, gdyż po kilkunastu godzinach pracy zmęczenie pracownika może znacznie obniżać skuteczność sprawowanej przez niego ochrony. Natomiast praca w systemie 24-godzinnym jest uzasadniona przy ochronie magazynów lub innych budynków, gdzie tylko sporadycznie pojawiają się osoby tym systemie okres rozliczeniowy wynosi miesiąc, ale w szczególnie uzasadnionych przypadkach można go wydłużyć do 3 miesięcy, a przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych nawet do 4 po okresie pracyPracodawca ma obowiązek zapewnić pracownikowi bezpośrednio po okresie pracy w przedłużonym dobowym wymiarze czasu pracy, odpoczynek dobowy równy co najmniej liczbie przepracowanych godzin (24 godziny pracy = 24 godziny odpoczynku). Natomiast odpoczynek tygodniowy powinien wynosić po pracy na 24-godzinnej zmianie nieprzerwanie 48 godzin. W tym przypadku stosuje się bowiem analogiczną zasadę, jak przy systemie pozwalającym na wydłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 16 godzin, a więc 35 godzin odpoczynku tygodniowego pomniejsza się o mieszczący się w nim odpoczynek dobowy i dodaje się do niego 24 godziny, co daje w sumie 48 godzin odpoczynku (35 – 11 + 24 = 48).Czas pracy w ruchu ciągłymPraca w ruchu ciągłym może mieć miejsce tylko w dwóch sytuacjach: przy pracach, które ze względu na technologię produkcji nie mogą być wstrzymane, przy pracach, które nie mogą być wstrzymane ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności (art. 138 KP Praca zmianowa polega na wykonywaniu pracy według z góry ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory świadczenia pracy przez poszczególne osoby po upływie określonej liczby godzin, dni, tygodni. Kodeks pracy zawiera definicję czasu pracy. Wynika z niej, że za czas pracy uważa się czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Definicja ta zawiera w sobie dwa istotne elementy:pozostawienie pracownika w dyspozycji pracodawcy orazmiejsce, w którym pracownik pozostaje w takiej dyspozycji. Powyższe oznacza, że za czas pracy uznawany jest nie tylko czas rzeczywistego wykonywania pracy, ale także wszystkie te okresy, w których pracownik nie wykonuje efektywnie pracy, ale pozostaje jednocześnie w dyspozycji pracodawcy, np. w czasie przerwy lub podczas awarii maszyny. Gdy pracownik oczekuje na polecenia pracodawcy i jest gotowy do ich wykonywania wystarczy aby uznać to za czas pracownik pozostaje w dyspozycji, pracodawca może dysponować osobą pracownika zlecając mu prace wynikającą z umowy. Z tego względu pracownik musi być faktycznie gotowy do wykonywania pracy w wyznaczonym miejscu zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym. Jeśli pracownik nie posiada odpowiedniego ubrania ochronnego lub jest chory to oznacza, że nie jest gotowy do świadczenia pracy i nie pozostaje w dyspozycji swojego pozostawania w dyspozycji pracodawcy rozpoczyna się od momentu stawienia się pracownika w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę, gdzie praca ma być świadczona, a kończy się z upływem tzw. dniówki roboczej. Miejscem pracy może być zarówno miejsce określone na stałe, jak i zmiennie. Niejednorodność oznaczeń miejsca pracy wynika z różnego charakteru wykonywanej pracy. Kodeksu pracy zawiera również definicję pracy zmianowej. Wynika z niego, że praca zmianowa polega na wykonywaniu pracy według z góry ustalonego rozkładu czasu pracy przewidującego zmianę pory świadczenia pracy przez poszczególne osoby po upływie określonej liczby godzin, dni, definicji tej wynika, że zmianowość może polegać na tym, że u danego pracodawcy przez np. 3 miesiące praca przebiegać będzie od do a przez następne 3 miesiące od do A zatem nie muszą występować równocześnie co najmniej dwie zmiany, wystarczy tylko, że dojdzie do zmiany rozkładu czasu pracy w określonej jednostce pracownik przechodzi na inną zmianę, zgodnie z obowiązującym rozkładem czasu pracy tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin niż co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku w danym tygodniu pracy oraz 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy. Jednak w takim przypadku tygodniowy nieprzerwany odpoczynek nie może być krótszy niż 24 zmianową można stosować bez względu na system czasu pracy, przy czym już sama praca zmianowa jest przesłanką dopuszczalności pracy w niedzielę i równoważnym systemie czasu pracy praca zmianowa może polegać na pracy przez 12 godzin w ciągu dwóch dni, a cały trzeci dzień jest przeznaczony na wyróżnić następujące modele pracy zmianowej:praca na dwie zmiany z przerwą w nocy i na koniec tygodnia (system nieciągły);praca na trzy zmiany z przerwą w pracy na koniec tygodnia (system półciągły);praca trwa 24 godziny we wszystkie dni tygodnia (praca w ruchu ciągłym).Podstawa prawna: Art. 128, 146 Kodeku pracyAnna Jędrzejczak Radca Nie każdy zakład, w którym praca jest wykonywana przez siedem dni w tygodniu i 24 godziny na dobę, korzysta z systemu pracy w ruchu ciągłym. Dla takich pracodawców alternatywą jest połączenie systemu podstawowego z pracą na zmiany, zwane potocznie systemem czterobrygadowym. Kłopot z definicjami Niestety, dość powszechnie myli się nazwy tych dwóch rozwiązań. Dlatego wielu pracodawców utrzymuje, że zatrudniają pracowników w ruchu ciągłym, tymczasem stosują wobec nich system podstawowy i pracę na zmiany. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest kilka. Do najistotniejszych należą: ustawowe ograniczenie możliwości stosowania pracy w ruchu ciągłym do wąskiej grupy zakładów, wykonujących zadania, które nie mogą być wstrzymane ze względu na technologię produkcji lub konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności. Potocznie mówiąc, wiele firm pracuje w ruchu ciągłym, czyli non-stop. W większości nie oznacza to jednak pracy w ruchu ciągłym w rozumieniu art. 138 kodeksu pracy. Przykład Sieć stacji benzynowych postanowiła wprowadzić dla zatrudnionych system pracy w ruchu ciągłym, uzasadniając to koniecznością nieprzerwanego zaspokajania potrzeb ludności. Decyzję pracodawcy da radę zakwestionować, gdyż nie ma podstaw, aby usługi świadczone przez stacje benzynowe oceniać jako prace, które nie mogą być wstrzymane z technologicznego punktu widzenia. Prowadzonej przez sieć działalności nie wolno też ocenić jako niemożliwej do wstrzymania ze względu na konieczność ciągłego zaspokajania potrzeb ludności (por. wyrok Sądu Najwyższego z 5 maja 1999 r., I PKN 671/98). Uwaga! Przepisy o pracy w ruchu ciągłym mają charakter szczególny i trzeba je interpretować w sposób ścisły. W konsekwencji żadnej z przesłanek stosowania pracy w ruchu ciągłym nie wolno odczytywać rozszerzająco. Dlatego uzasadnienie stosowania ruchu ciągłego ze względu na technologię jest dopuszczalne jedynie w firmach, w których maszyny muszą pracować nieprzerwanie, np. z powodów technologicznych lub ekonomicznych. W grupie zakładów zaspokajających w sposób ciągły potrzeby ludności mieszczą się te przedsiębiorstwa, których wstrzymanie naraziłoby na szwank interesy określonych społeczności. Chodzi np. o niektóre zakłady komunalne, zaopatrujące ludność w wodę, energię elektryczną lub gaz, czy zapewniające opiekę zdrowotną nad mieszkańcami danego regionu. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ O małej popularności systemu pracy w ruchu ciągłym przesądzają także znaczne utrudnienia w planowaniu czasu pracy, wynikające ze specyfiki tego rozwiązania. Praca non-stop Podstawowa zaleta pracy w ruchu ciągłym polega na przedłużeniu przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy do 43 godzin oraz związanej z tym dopuszczalności planowania w niektórych dobach wydłużonego do 12 godzin wymiaru czasu pracy. Wszystko to ma zapewnić pracodawcy obsadzenie stanowisk, na których praca nie może być wstrzymana, przez trzy brygady wymieniające się po sobie na tych samych stanowiskach. Warto tu pamiętać, że ze względu na konieczność zapewnienia wszystkim osobom minimalnych okresów odpoczynku oraz wymóg planowania pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy pełne obsadzenie takich stanowisk wymaga w praktyce wyodrębnienia czterech brygad. Spośrod nich jedną można zaangażować na część etatu. Przykład Rafineria wprowadziła wobec zatrudnionych bezpośrednio przy rafinacji paliw system pracy w ruchu ciągłym. Wymaga tego konieczność zapewnienia obsługi urządzeń i maszyn przez siedem dni w tygodniu i 24 godziny w dobie, w okresie rozliczeniowym równym czterem tygodniom. Oznacza to, że w każdym 28-dniowym okresie szef musi rozplanować 672 godziny między brygady zmieniające się na stanowiskach pracy. Jedna brygada może w ciągu 28 dni okresu rozliczeniowego przepracować maksymalnie 172 godziny (43 godziny x 4 tygodnie), co przy trzech brygadach daje w sumie 516 godzin. Pozostaje nieobsadzone 156 godzin. Aby je pokryć, szef musi wyodrębnić czwartą brygadę. Tylko w ten sposób zagwarantuje nieprzerwaną pracę zakładu, nie ryzykując jednocześnie mandatów za planowane naruszanie przepisów o czasie pracy. Uwaga! Z tych samych przyczyn w systemie potocznie zwanym czterobrygadowym praca musi być planowana na pięć brygad. Przyjmując do obliczeń październik 2012 r., w którym przypada 31 dni kalendarzowych po 24 godziny, to pracodawca musiałby rozplanować 744 godziny, przy nominale wynoszącym 184 godziny. Oznacza to, że cztery brygady mogłyby przepracować w tym okresie 736 godzin, pozostawiając nieobsadzone osiem godzin. Większa dysproporcja wystąpi w miesiącach, w których wymiar czasu pracy obniża się ze względu na większą liczbę dni ustawowo wolnych od zadań, np. w grudniu 2012 r. Ten miesiąc też składa się z 31 dni kalendarzowych (744 godziny), ale dzięki większej liczbie świąt i weekendów nominał wynosi zaledwie 152 godziny. W takim wypadku czterem brygadom można zaplanować jedynie 608 godzin, a do obsadzenia zostanie 136 godzin. Wymiar czasu pracy zatrudnionych w ruchu ciągłym wynosi co do zasady osiem godzin na dobę. Dobowy czas zadań Art. 138 § 1 dopuszcza przedłużenie go w niektórych dobach do 12 godzin. Może to mieć miejsce jedynie sporadycznie, dotyczyć jednego dnia w niektórych tygodniach okresu rozliczeniowego. I to wydłużenie nie może przekraczać wymiaru czterech godzin na każdy z tygodni okresu, w którym zostało zaplanowane. Jeśli wydłużenie przypada w jednym tygodniu z czterotygodniowego okresu, średniotygodniowa norma czasu pracy wyniesie 41 godzin. Granicą wyznaczoną przez ustawodawcę są trzy dni przedłużenia na okres rozliczeniowy, gdyż w takim wypadku średniotygodniowa norma czasu pracy wyniesie równo 43 godziny. Przedłużanie dobowego wymiaru ściśle wiąże się z przechodzeniem pracowników na inną zmianę, czyli zmianą godzin wykonywania pracy danej brygady. W praktyce warunkuje ono możliwość łamania zmian i zapewnienia pracownikom minimalnych okresów odpoczynku. Przykład Huta stosująca system pracy w ruchu ciągłym planuje zatrudnionym przejście na inną zmianę po każdym tygodniu zadań. Dzięki temu druga i trzecia zmiana korzystają z niedzieli wolnej od obowiązków. W tym czasie zadania realizują pracownicy zmiany pierwszej i czwartej po 12 godzin. Cztery brygady pozwalają ponadto zapewnić pracownikom niektórych brygad regularne 35-godzinne odpoczynki tygodniowe, z jakiego korzysta czwarta zmiana w piątek i sobotę, a nie tylko odpoczynki skrócone do maksymalnie 24 godzin zgodnie z art. 133 § 2 Co wybrać Niewątpliwie przewagą pracy w ruchu ciągłym jest możliwość zapewnienia pełnej obsady zakładu przez cztery a nie pięć brygad. Jest to jednak okupione znacznie bardziej surowymi rygorami dotyczącymi planowania czasu pracy. Krótki okres rozliczeniowy, który nie pokrywa się z miesiącami kalendarzowymi, utrudnia naliczanie pracownikom wynagrodzeń. Z kolei konieczność odrębnego ustalania wymiaru czasu pracy przysparza dodatkowych zadań służbom kadrowym. Co więcej konieczność wypłaty 100-proc. dodatków do wynagrodzenia za godziny planowanej pracy przekraczające ośmiogodzinną normę powoduje, że ograniczenie liczby brygad nie przekłada się na znaczące oszczędności. Nie rekompensują one trudności spowodowanych praktycznym stosowaniem tego systemu. To oraz ograniczenia związane z możliwością stosowania pracy w ruchu ciągłym powoduje, że wiele zakładów, które mogłyby stosować to rozwiązanie, ostatecznie decyduje się na połączenie systemu podstawowego z pracą na zmiany. W szczególności przemawia za tym dopuszczalność stosowania czteromiesięcznego okresu rozliczeniowego. Uwaga! Wprowadzenie dla personelu systemu pracy w ruchu ciągłym nie wyłącza obowiązku zapewnienia niedzieli wolnej od pracy w każdym czterotygodniowym okresie. Oznacza to, że praca w ruchu ciągłym musi być planowana z pewną powtarzalnością. W ocenie Głównego Inspektoratu Pracy wyrażonej w stanowisku z 4 sierpnia 2009 r. w sprawie zasad wyznaczania niedzieli wolnej od pracy raz na cztery tygodnie (GPP-459-4560-49/09/PE/RP) obowiązek ten należy rozumieć jako zapewnienie niedzieli wolnej w każdym, dowolnie wybranym okresie czterotygodniowym. W praktyce oznacza to, że wolna niedziela musi przypadać regularnie co cztery tygodnie. W przeciwnym razie inspektorowi uda się znaleźć czterotygodniowy okres, w którym nie będzie wolnej niedzieli, za co grozi mandat na podstawie art. 281 pkt 5 Możliwość przedłużenia dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin została okupiona koniecznością wypłaty za wszystkie godziny przekraczające ośmiogodzinną normę wynagrodzenia powiększonego o 100-proc. dodatek z art. 151 1 § 1 pkt 1 Jest to o tyle dziwne, że godziny te nie są traktowane jako nadgodziny. Nie wchodzą też do ich rocznego limitu, a jedynie muszą być wynagradzane jak przekroczenia średniotygodniowe. W konsekwencji pracą w nadgodzinach będzie dla zatrudnionego w ruchu ciągłym praca powyżej ośmiu godzin w normalnych dniówkach oraz praca powyżej 12 godzin w dniach, w których miał on zaplanowany przedłużony dobowy wymiar. Jak ustalić wymiar Ta specyfika pracy w ruchu ciągłym wymusza odmienne zasady ustalania wymiaru czasu pracy dla podwładnego. Art. 138 § 3 przewiduje, że obliczenie wymiaru dla czterotygodniowego okresu wymaga pomnożenia liczby dni kalendarzowych, z wyłączeniem niedziel, świąt oraz dni wolnych z pięciodniowego tygodnia pracy, przez ośmiogodzinną normę. Następnie do otrzymanego wyniku należy dodać liczbę godzin odpowiadających przedłużonemu wymiarowi czasu pracy w poszczególnych tygodniach. Nie może ona przekraczać czterech godzin na tydzień, w którym zastosowano przedłużony dobowy wymiar. A skoro jest to możliwe, maksymalnie w trzech tygodniach okresu liczba ta nigdy nie przekroczy 12 godzin. Od takiego wyniku odejmuje się osiem godzin z tytułu każdego święta przypadającego w takim okresie w innym dniu niż niedziela. Przykład Od 5 listopada do 2 grudnia 2012 r. jest 28 dni kalendarzowych, od których należy odjąć osiem dni (są to niedziele, święta i dni wolne wynikające z planowania czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy). Pozostaje 20 dni roboczych, które należy pomnożyć przez ośmiogodzinną normę, uzyskując 160 godzin. Do tego wyniku następnie dodaje się liczbę godzin odpowiadających przedłużonemu w zakładzie tygodniowemu wymiarowi czasu pracy. W zależności od liczby tygodni, w których przedłużono dobowy wymiar, będzie to cztery, osiem lub 12 godzin. Oznacza to, że wymiar czasu pracy zatrudnionych będzie się w tym okresie wahał od 164 do 172 godzin. Autorka jest byłym inspektorem pracy, aktualnie wspólnikiem w spółce Pogotowie Kadrowe Lankamer-Prasołek Pracownicy zatrudnieni w zakładzie pracy wykonują swoje obowiązki w określonym przez pracodawcę systemie czasu pracy. Mają ustalony wymiar godzin do przepracowania w danym dniu, tygodniu oraz okresie rozliczeniowym. Dopuszczalne jest stosowanie kilku różnych systemów w jednym zakładzie, z których równoważny system czasu pracy uważany jest za jeden z bardziej aktualnie obowiązujących przepisach wyróżnia się kilka systemów czasu pracy:podstawowy system czasu pracyrównoważny system czasu pracyzadaniowy system czasu pracysystem przerywanego czasu pracysystem skróconego tygodnia pracysystem weekendowego czasu pracypraca w ruchu system pracy- charakterystykaSystem równoważnego czasu pracy dopuszcza wydłużenie czasu pracy w danym dniu lub tygodniu, a skrócenia go w innym dniu lub tygodniu bądź udzielenia dni wolnych od pracy. W tym systemie czas pracy należy planować tak, żeby w okresie rozliczeniowym jego dopuszczalny wymiar nie był przekroczony. Równoważny system czasu pracy pozwala na przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin. Warto pamiętać, że od tej reguły istnieją wyjątki, do których należy praca przy dozorze urządzeń. Wówczas dobowy wymiaru czasu pracy może wynosić maksymalnie 16 godzin w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca. Przedłużony wymiar dobowy można również stosować:przy pilnowaniu mienia,przy ochronie ludzi,dla pracowników zakładowych straży pożarnych i służb ich przypadku dobowy wymiar czasu pracy może zostać przedłużony do 24 godzin, w okresie rozliczeniowym jednego miesiąca. Po każdym dniu wykonywania pracy w wydłużonym dobowym wymiarze czasu pracy pracownikowi przysługuje odpoczynek przez co najmniej liczbę przepracowanych godzin. Z kolei gdy nie wydłużono dobowego wymiaru, wówczas odpoczynek musi wynosić co najmniej 11 stosowania równoważnego czasu pracy powinna zostać zachowana przeciętna tygodniowa norma czasu pracy, która wynosi 40 godzin. Należy pamiętać, że norma tygodniowa jest normą przeciętną. Oznacza to, że można w jednym tygodniu zaplanować nawet 60 godziny pracy (5 dni po 12 godzin), a w pozostałych tygodniach okresu rozliczeniowego odpowiednio mniej. Należy jednak mieć na uwadze, by zostało zachowane prawo do odpoczynku pracownika. W każdym tygodniu pracownikowi wykonującemu pracę w równoważnym systemie czasu pracy przysługuje prawo do odpoczynku tygodniowego (co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku). W przypadku równoważnego systemu pracy pracownikowi należy zapewnić w okresie rozliczeniowym liczbę dni wolnych odpowiadającą co najmniej liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy przypadającym w tym system czasu pracy może być stosowany:z pracą zmianową,z pracą w niedziele i święta,z indywidualnym rozkładem czasu równoważnego systemu czasu pracy jest czasochłonne, ponieważ wymaga planowania pracy dla każdego okresu można zastosować równoważny system czasu pracy?Zgodnie z art. 135 § 1 Kodeksu pracy równoważny system czasu pracy może być stosowany, jeśli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym miesiąca. Może on być używany np. w gastronomii, hotelarstwie, handlu, rolnictwie, żegludze, zakładach fryzjerskich i kosmetycznych, ochronie, zakładowych strażach pożarnych, zakładowych służbach ratowniczych czy też na stacjach benzynowych. System ten pozwala na przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 12 godzin w trakcie jednomiesięcznego okresu rozliczeniowego. Jednak w uzasadnionych przypadkach można wydłużać okres rozliczeniowy i dobowy wymiar czasu pracy:przy pracach uzależnionych od pory roku lub warunków atmosferycznych można wydłużyć okres rozliczeniowy do 4 miesięcy;przy pracach polegających na dozorze urządzeń lub związanych z częściowym pozostawaniem w pogotowiu do pracy można wydłużyć dobowy wymiar czasu pracy maksymalnie do 16 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego miesiąca;przy pracach polegających na pilnowaniu mienia lub ochronie osób oraz u pracowników zakładowych straży pożarnych i zakładowych służb ratowniczych można wydłużyć dobowy wymiar czasu pracy maksymalnie do 24 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym jednego przepisów dobowy wymiar czasu pracy nie może przekroczyć 8 godzin:u pracowników, którzy są zatrudnieni na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń lub natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia;u pracownic będących w ciąży;u pracowników opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4. roku życia, bez ich za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem wymiaru czasu pracy przysługuje prawo do wprowadzić równoważny system czasu pracy?W przypadku zmiany i stosowania kilku systemów czasu pracy przepisy wewnątrzzakładowe muszą zawierać informacje o tym fakcie. O stosowanych w firmie systemach czasu pracy można informować w:układzie zbiorowym pracy,regulaminie pracy,obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest zobowiązany do ustalenia regulaminu pracy (zatrudnia mniej niż 50 pracowników).W informacji o stosowanym systemie czasu pracy należy wskazać:ile osób będzie obejmował równoważny system czasu pracy;informację o liczbie godzin, mogą być różne wymiary dobowe w poszczególnych dniach;kiedy będzie następowało równoważenie przekroczenia dobowej normy czasu pracy;okres o systemie czasu pracy powinna być podana przed rozpoczęciem okresu rozliczeniowego. Równoważny system czasu pracy - harmonogram dla pracownikówPracodawcy, którzy stosują stały rozkład czasu pracy, nie mają obowiązku tworzenia harmonogramów. Wystarczy zawrzeć zapis o godzinach pracy w regulaminie, układzie zbiorowym lub obwieszczeniu. W innych przypadkach, stosując równoważny system czasu pracy, pracodawca w każdym okresie rozliczeniowym musi sporządzić indywidualny harmonogram dla każdego pracownika. Uwzględnia w nim:godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy w każdym dniu;dni wolne z rozróżnieniem, z jakiego tytułu są wolne: 5-dniowego tygodnia pracy, w zamian za pracę w niedzielę lub święto czy też z powodu przekroczenia dobowej normy w innym pracę w niedzielę (jeśli jest ona dozwolona), przysługuje pracownikowi dzień wolny w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po tej niedzieli, a jeżeli nie jest to możliwe, wówczas do końca okresu rozliczeniowego. Natomiast za pracę w święto przysługuje dzień wolny do odebrania w ciągu okresu pracujący w niedziele powinien co najmniej raz na 4 tygodnie korzystać z niedzieli wolnej od pracyHarmonogram należy przekazać pracownikowi w formie elektronicznej lub pisemnej, co najmniej tydzień przed rozpoczęciem pracy według tego wypoczynkowy i choroba pracownika zatrudnionego w równoważnym systemie czasu pracyPracownikom wykonującym pracę w równoważnym systemie czasu pracy urlop wypoczynkowy udzielany jest na dni i godziny pracy. Z limitu przysługującego danemu pracownikowi urlopu odejmuje się godziny zamiast dni. Warto zaznaczyć, że istnieje możliwość ustalenia pracownikowi w harmonogramie 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy na okres urlopu wybiera się na urlop wypoczynkowy od poniedziałku do środy. W tych dniach miał wykonywać pracę w następującej liczbie godzin:poniedziałek - 6 godzinwtorek - 10 godzinśroda -12 godzinZa te dni z limitu urlopowego pracownika odejmujemy 28 równoważnym systemie czasu pracy choroba pracownika obniża jego czas pracy w danym okresie rozliczeniowym. Liczba odjętych godzin zależy od zaplanowanego wcześniej harmonogramu pracy nie ma prawa zmienić ustalonego wcześniej harmonogramu pracy w związku z urlopem lub chorobą pracownikaRównoważny system czasu pracy może okazać się idealnym rozwiązaniem dla pracowników, których specyfika pracy wymaga bardziej elastycznego podejścia do godzin pracy. manuere/ System równoważnego czasu pracy stosowany jest głównie przy działalności sezonowej. Pozwala on na wyznaczenie pracownikom dłuższego czasu pracy w ciągu doby – zamiast 8 nawet 12 lub, w szczególnych warunkach, 16 godzin. Co bardzo istotne, w trakcie tak zwanego okresu rozliczeniowego, takie wydłużenie normy dobowej musi być zrównoważone krótszymi godzinami pracy w innych dniach lub dniami wolnymi. W określonych w art. 136 i 137 Kodeksu pracy przypadkach, norma czasu pracy może być wydłużona do 16 godzin na dobę. Dotyczy to prac polegających na dozorze urządzeń lub związanych z pozostawaniem w pogotowiu do pracy. Ponadto pracownicy zatrudnieni przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób oraz pracownicy zakładowych służb ratowniczych i straży pożarnych mogą mieć wydłużoną normę czasu pracy nawet do 24 godzin na dobę. Czym jest „okres rozliczeniowy”? Przy stosowaniu systemu równoważnego nie można bez końca zmuszać pracowników do dłuższej pracy. Pracodawca określa okres rozliczeniowy, w ciągu którego musi przyznać pracownikowi tyle skróconych (lub wolnych) dni, by średnia norma czasowa się wyrównała. Okres rozliczeniowy z zasady powinien wynosić miesiąc, a w takich branżach jak rolnictwo, budownictwo i roboty drogowe, może być wydłużony do 3 miesięcy. Decyzja o zastosowaniu wydłużonego okresu rozliczeniowego należy do pracodawcy. Na takim stanowisku stoi również Państwowa Inspekcja Pracy. Należy wskazać, że im dłuższy okres rozliczeniowy, tym bardziej elastycznie pracodawca będzie mógł rozdysponować czas pracy. ZOBACZ TAKŻE: Kiedy można odmówić pracy w nocy Do końca 2011 roku nawet 12 miesięcy Z pomocą pracodawcom w tym zakresie przychodzi ustawa z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców. Art. 9 Ustawy stanowi o możliwości wydłużenia okresu rozliczeniowego nawet do 12 miesięcy. Trzeba jednak pamiętać, że jedynie do 31 grudnia 2011 r. Oznacza to, że wydłużenie okresu rozliczeniowego począwszy od lipca 2011r. może nastąpić na maksymalnie 6 miesięcy. Można też zlecać nadgodziny System równoważnego czasu pracy nie wyklucza stosowania nadgodzin, jeżeli po stronie pracodawcy powstanie taka potrzeba. Jeżeli jednak nadgodziny przypadną w dniu, kiedy norma ta wynosić będzie poniżej ośmiu godzin, nadgodziny liczone będą dopiero od dziewiątej godziny pracy. Przykład: pracownikowi wyznaczono sześciogodzinną normę czasu pracy. W danym dniu pracownik przepracował 10 godzin. Jako nadgodziny potraktować należy dopiero 9 i 10 godzinę pracy. ZOBACZ TAKŻE: Kodeks pracy – czas pracy Pensja taka sama przy krótszej i dłuższej pracy Równoważny system czasu pracy pozwala na zachowanie w całym okresie rozliczeniowym jednolitego poziomu wynagrodzenia pracownika, wypłacanego na podstawie stałej stawki miesięcznej. Oznacza to, że pracownik otrzymuje pensję w tej samej wysokości we wszystkich miesiącach niezależnie od tego, że w niektórych przepracuje więcej godzin niż w pozostałych. Pewna zmienność charakteryzować będzie natomiast wynagrodzenie pracownika, wypłacane na podstawie stawki godzinowej. Wówczas podstawą wynagrodzenia będzie faktycznie przepracowany czas w danym miesiącu. Jednakże i w tym przypadku przepisy prawa pracy gwarantują pracownikowi uzyskanie w każdym miesiącu przynajmniej wynagrodzenia minimalnego. Pracownik musi odpocząć Ustalając harmonogram równoważnego czasu pracy, zgodnie z art. 132 i 133 Kodeksu pracy pracodawca powinien pamiętać o konieczności zapewnienia pracownikowi odpowiedniego okresu odpoczynku. Układając indywidualny rozkład pracy, należy tak ustalać godziny pracy, aby w każdej dobie pracownik miał zagwarantowane 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku, a w każdym tygodniu (siedem następujących po sobie dni kalendarzowych), nieprzerwanie 35 godzin, które przypadają najczęściej w weekend. Przykład: jeżeli w danym dniu pracownik pracuje 10 godzin na dobę od godziny 12:00 do 22:00, w dniu następnym może rozpocząć pracę dopiero po upływie 11 godzin odpoczynku dobowego, a zatem nie wcześniej niż o godzinie 9:00. Ponadto zgodnie z art. 136 §2 Kodeksu pracy, pracownicy, których czas pracy można wydłużyć do 16 lub 24 godzin na dobę, po jego upływie muszą mieć zapewniony odpoczynek odpowiadający co najmniej liczbie przepracowanych godzin. W związku z tym, że równoważny system czasu pracy powoduje zmienność norm czasu pracy obowiązujących pracownika, powinien być odpowiednio wprowadzony. Zgodnie z art. 150 Kodeksu pracy pracodawca może to zrobić poprzez zapis w obowiązującym go układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy. Ponadto jeżeli u pracodawcy działa organizacja związkowa, wprowadzenie takiego systemu jest możliwe po zawarciu z nią porozumienia. U pracodawcy, który nie ma obowiązku ustalania regulaminu pracy i nie jest objęty układem zbiorowym, równoważny czas pracy powinien być wprowadzony w postaci obwieszczenia z jednoczesnym zawiadomieniem właściwego inspektora pracy. Przed obwieszczeniem pracodawca powinien zawrzeć z pracownikami porozumienie w sprawie wydłużenia okresu rozliczeniowego wskazując, ile będzie trwał i od kiedy. ZOBACZ TAKŻE: Obowiązki pracodawcy i pracownika Marta Milej, aplikant radcowski w Kancelarii Prawniczej Głowacki i Wspólnicy sp. k. Sprawdź ogłoszenia: Praca

12 godzinny system pracy grafik